Hoe het groeide

Vanuit ons vrijwilligerswerk bij Niet-Begeleide Minderjarigen (NBM’s) van het asielcentrum van Kapellen, voelden we de nood om deze jongeren verder te begeleiden als ze het asielcentrum verlaten hadden en meerderjarig werden. Vanaf hun meerderjarigheid staan ze er immers grotendeels alleen voor.

Alleen wonen vereist bovendien heel wat vaardigheden en de maandelijkse korte contacten met de OCMW-assistent zijn niet voldoende.

 

Een appartement voor de jongeren zoeken is een bijna onmogelijke opdracht. Het aanbod is qua prijs zeer beperkt. Gewillige huisbazen, die aan leefloners willen verhuren, zijn bovendien bijna onbestaande.

In het bijzonder voor onze meisjes is het heel belangrijk om een woonst te vinden in een veilige buurt.

 

Door de problematische huisvesting worden onze jongeren eigenlijk (veel te vroeg) richting de arbeidsmarkt geduwd. Ze willen gaan werken om een deftig appartement te kunnen vinden. Maar ze zijn niet of te laag geschoold, en/of beheersen de taal nog niet genoeg.

Zo ontstond het idee om zelf een studentenhuis voor meisjes op te starten. Een huis waar 4 meisjes, de tijd en de mogelijkheid krijgen om zich volledig aan hun studies te wijden, zonder zich zorgen te moeten maken over hun woonsituatie; waar ze hun traumatische ervaringen uit het verleden kunnen laten bezinken; waar ze tijdens hun puberjaren kunnen ontdekken wie zij willen worden en welke plaats zij kunnen opnemen in deze nieuwe samenleving. 


We willen hen een veilige en warme “thuis” bieden waar enkele vrijwilligers klaar staan voor een warme knuffel en een luisterend oor, om samen te lachen en te zingen, maar ook om hen extra begeleiding te geven op het vlak van administratie en studie; waar de jongeren ondersteuning kunnen krijgen bij hun zoektocht naar vrijetijdsactiviteiten (bv. sport, muziekschool, vrijwilligerswerk en/of vakantiejobs,…), en - eens hun studies beëindigd zijn- bij het zoeken naar een degelijke job en woning. Het gaat dus om tijdelijk wonen.


Door samen te wonen (cohousing) kunnen de meisjes ervaringen delen met elkaar en met de vrijwilligers. Mogelijks ontstaan er zelfs mooie vriendschappen. Als bijkomend doel verwachten we dat de vele contacten met vrijwilligers zullen bijdragen tot een betere talenkennis van de jongeren, alsook tot een beter begrip van onze maatschappij en uiteindelijk tot een betere integratie. 

Als we onze meisjes/vrouwen na enkele jaren terug de wijde wereld kunnen insturen, zullen ze niet enkel een certificaat of diploma op zak hebben, maar zullen ze op velerlei vlakken “gegroeid en gesterkt” zijn. Ze hebben in die periode een netwerk(je) kunnen  opbouwen en zullen al veel beter ingebed zijn in onze maatschappij.

Kortom, een betere talenkennis, een succesvolle opleiding, een kennissen- of zelfs vriendenkring, een vrijetijdsbesteding,… het zijn allemaal elementen die bijdragen tot empowerment van deze vrouwen.

                     

Hoog tijd dus om de handen uit de mouwen te steken:

Op 14/7/2020  werd Huize Hestia vzw opgericht. En vanaf dan ging het allemaal supersnel:

Op 3 maanden tijden werden alle fondsen verzameld bij vrienden en kennissen onder de vorm van renteloze leningen op 10 jaar en in oktober kochten we ons huis aan in Merksem.


Op 1 februari 2021 zijn we dan officieel van start kunnen gaan en mochten we de eerste 2 meisjes verwelkomen. In een latere fase kwamen er nog 2 andere meisjes bij.

Twee jaar later is Azeib, ons eerste meisje, afgestudeerd en werkt ze als zorgkundige in een woonzorgcentrum. Ze woont ondertussen, samen met haar dochtertje, zelfstandig op een appartementje in de buurt.








Zo komen en gaan nieuwe bewoonsters. Maar we blijven hen bijstaan totdat ze een diploma op zak hebben en werk gevonden hebben. 

Momenteel wonen B (18 jaar uit Somalië), S (17 jaar uit Afghanistan) en S (ook 17 jaar uit Afghanistan) samen. Er wordt hard gestudeerd maar er is natuurlijk ook tijd voor  ontspanning en... samen koken.